[OS ใน OS อีกรอบ.....]

JUST……
           ฉันให้เธอได้มากกว่าที่คนอื่นให้.......
           ฉันรักเธอได้มากกว่าทุกคนที่เธอเคยผ่านมา......    
            มีฉันแค่คนเดียวไม่ได้หรอ?

           “คุณจะเลี้ยงไหวหรอฮะ แบมกินเยอะนะ”

          “หึ เด็กน้อย ต่อให้เธอจะกินเยอะแค่ไหน ฉันก็เลี้ยงไหว”

         “แน่ใจหรอฮะ”

“แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีก”

“….”

“ตกลงจะมาอยู่กับฉันใช่มั๊ย”

“….ตามที่พูดไว้เลยฮะ…แด๊ดดี๊”

.

.

.

.

.

.

                 “อึก อื้ออ ตรงนั้น ตรงนั้นแหละคุณมาร์ค อื้ออ” เสียงหวานครวญครางดังไปทั้งห้อง ร่างบางขยับตามแรงขยับของสะโพกสอบที่อยู่ด้านร่าง เมื่อไหร่จะหมดแรงเนี่ย เหนื่อยแล้วนะ

                “ฉันบอกให้เรียกฉันว่ายังไง เธอจำไม่ได้แล้วหรือ” โน้มกายขาวลงมาให้แนบชิดกับอกแกร่ง แนบชิดกันจนจะหลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน ความร้อนที่ส่งเข้าไปในช่องทาง พร้อมแรงกระแทกสู้กับแรงบีบรัดอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างแกร่งแทบคลั่ง

              “อ๊ะ อ๊ะ แด๊ดดี๊ แรงๆ ฮะ แรงกว่านี้”

              “ใกล้แล้วเด็กน้อย ใกล้แล้ว” จบประโยคร่างหนาก็คว้ามือของร่างเล็กที่ปัดป่ายไปทั่วเตียงมากุมไว้ แรงบีบจากมือเล็กและจากช่องทางรัก ทำให้มาร์คโถมแรงทั้งหมดที่มีกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง

              “อ๊าา/อื้มมมม” สิ้นสุดสักที เกมส์รักที่ดำเนินมาอย่างยาวนาน…..

       .

       .

       .

            “ไม่ทำรอยนะ อื้อ”

           “ไม่ทันแล้วเด็กน้อย…..”

          “คุณก็เป็นแบบนี้ตลอดเลย”

          “เป็นแบบนี้ แล้วเธอจะทำไม?”

          “ก็จะทำแบบนี้ไง!” สิ้นเสียงหวาน ปากอิ่มก็ระดมจูบไปทั่วริมฝีปากของคนด้านล่าง ลิ้นร้อนกระหวัดไล่ต้อนลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสาแถมยังอวดเก่งจองหองจนร่างเล็กเกือบจะขาดอากาศหายใจ

          “แฮ่กๆ”

          “หึ เด็กแก่แดด”

          “อื้อ ว่าแบมอีกแล้วนะ” เงยหน้าขึ้นมาหลังมองคนที่ตัวเองกำลังนอนทับอยู่นาน จากที่เรียวแรงโดนดูดไปเกือบหมดจากกิจกรรมรักที่เพิ่งจบไป คืนนี้เหนื่อยจริงๆ แบมแบมไม่ไหวแล้ว ร่างเล็กลุกจากตัวของคนแก่จอมพลัง เพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ลุกขึ้นจนสุดตัว ก็โดนกระชากกลับไปที่เดิม

            “ปล่อยแบมได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปรับแขกนะฮะ”

            “ไม่ไปได้ไหม”

             “ไม่ได้ฮะ แบมพูดไว้แล้ว จันทร์ พุธ ศุกร์ แบม เป็นของคุณ ส่วนวันอื่นๆ นอกเหนือจากนี้ มันไม่ใช่…”

             “ฉันให้เธอได้ มากกว่าที่พวกนั้นให้ ทำไมต้องอยากไปหาใครอีก”

             ".............."   มีแต่ความเงียบเท่านั้น ที่มาร์คได้รับจากแบมแบม เคขาไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมแบมแบมถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้ ทั้งๆ ที่เขาให้แบมแบมได้ทุกอย่าง

              “ทำไมหล่ะแบม ให้ฉันไม่ได้หรอ มีฉันคนเดียวไม่ได้หรอ”

               “มันคืองานนะฮะ ถ้าคุณไม่เข้าใจก็ปล่อยแบมต้องไปแล้วฮะ สายมากแล้ว”

               “แบมหยุดไม่ได้ คุณก็รู้ ว่าแบมเลิกทำแบบนี่ไม่ได้”       พูดจบก็ได้โอกาสลุกขึ้น แล้วไปชำระล้างร่างกาย ทิ้งร่างหนาที่คิ้วขมวดให้นั่งอยู่ที่เดิม…….


  "ทำไมล่ะแบมแบม ทำไมเธอถึงไม่ให้โอกาสฉันบ้าง ฉันมันไม่ดีตรงไหนหรอ" มาร์คไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมแบมแบมถึงเลือกที่จะทำแบบนั้นอีก ทั้งๆ ที่เขาก็บอกแล้วว่า ถึงแบมแบมไม่ทำงาน เงินเขาก็มี เผลอๆ อาจจะเยอะกว่าพวกที่แบมแบมไปหาอีก


"แบมแบม คุณรู้มั๊ยว่าร่างกายของคุณนี่มันสุดยอดจริงๆ นะ"  สะโพกสอบโถมแรงและเร่งการขยับเข้าออกให้ถี่และแรงขึ้น
"อึก อย่าพูดมากนะ รีบๆ ทำเข้าเถอะ"
"ดูเหมือนว่าคุณจะรีบมาก งั้นก็จะจัดให้นะครับที่รัก'
 "อ๊ะๆ ใกล้แล้ว อ๊าาาาาาาาาาา" ร่างบางเอ่ยออกมาอย่างอ่อนแรง เมื่อคนข้างบนเร่งจังหวะให้แรงขึ้น ไม่นานก็ปลดปล่อยหยาดหยดแห่งความต้องการออกมา....... 

"เสร็จแล้วก็ปล่อยฉันได้แล้ว"  เมื่อเห็นว่าอีกคนเสร็จสมอารมรณ์หมาย แบมแบมก็ย้ายร่างถอดถอนความเป็นชายของอีกคนออก พร้อมกับลุกขึ้นไปตามเก็บเสื้อผ้าที่โดนปลดเปลื้องออกไปตอนไหนก็ไม่รู้

By MinTPit1995